انسان و زمین

روز جمعه 21 شهریور 99 ساعت 9 با رخش خود به راه افتادم  ابتدا به خطبه سرا و از انجا راهی ییلاقات شدم ساعتهای 12 در کمیرلی بودم هوا خیلی خوب نه گرم و نه سرد بود هیچ یک ادمی را اذیت نمی کرد بعد کمیرلی برام ناشناس بود از رود گذشته بعد مدتی در ابادیی بودم که همگی خانه هایی با حداکثر 2 اطاق داشتند مسجدی بزرگ تازه ساخت و شیک داشت که تابلوی داشت (مسجد روستای گلین داشی )با روستاهای دیگر فرقی نداشت فقط جذب نامش بودم که ببینم  بعد چند عکس و اینکه واقعا این چنین سنگی هست بدون موفقیت روستا را ترک و به طرف اهار باهار راهی شدم نرسیده به روستا گله گوسفند ی دیدم همگی قهوه ای حدسم بر این شد که اهارباهار مال اردبیل باشد در روستا تابلویی بود طبیعت زیبای اهارباهار دهیاری کوهساره و پشت تابلو بیل میکانیکی پارک شده بود  و تصدیقی بر این که این روستا از ان طرف اهارباهار است و چیز جالب که انجاها دیدم بر روی نهرها که خیلی از نهرهای گیلان تالش کم اب و فرسایش نیافته داشتند سیل بندهای متعدد درست می کردند که ادم فکر می کند بودجه انور با اینور فرق می کند بعد گذر از انجا به روستای کوهساره رسیدم که برق و .. داشت بعد زیارت و فاتحه بر مزار 2 شهید به طرف نئور حرکت کردم راه ناشناخته و راهنما گوگل مپ که خانه دیده بودم راه بین کوهساره تا نئور ان راهی که میخواستم بروم نبود ساعت نزدیک 2 در نئور بودم بعد چرخی در ان جا به طرف ارپاچایی حرکت کردم چیز جالب وجود عقاب های فراوان در نئور و چمنزار نزدیک ارپاچایی بود به صورتی که یکی از انها روی سرم چرخ می زد و فیلم حمله انها را دیده بودم یک لحظه خیال ان کردم و تمام حواس فکرم به ان بود از مسیری کنار نهر به ارپاچایی رسیدم و از انجا به طرف اوچ بلاغ همان اب انسان و زمین...

در اوایل انقلاب جنگلهای جلگه ای را اباد و از طریق جهاد نیم هکتار هم به مادر اینجانب در یکی از روستاهای تالش واگذار کردند خودشان متر کرده با چوبی حدود ما را مشخص کرده بودند که در موقع کاشت کارگر زمین همسایه فرمود از این قسمت حدود درست نمی اید یک چند متری  به داخل مزرعه ما امده حدود گذاشتیم با مشارکت بانگ کشاورزی تالش چاهی نیمه عمیق و در سال 79 باز از طریق وام بانگی چاه برقدار شد چون ابدهی کم بود حدود 230 متر چندین سال کنتور موقت گرفته 4 همسایه مزارع را ابیاری کردیم حدود 80درصد  مزارعشان را فروختند و تازه وارد ها امدند  قانون اداره برق تغییر و برای این فاصله کنتور موقت ندادند باز مصبتها شروع شد توسط تازه واردها پذیرفته نشدیم و هموار درگیریها و پمپ بنزینی بکار افتاد تا اینکه با هزینه دولت در سال 97 چاه عمیقی حدود 300 متر پایین تر از مزرعه ما با ابدهی خیلی بالا زده شد و از سال 98 بکار افتاد و ما خوشحال از زیاد شدن اب ولی مزاحمتها و درگیریهای لفظی و غیره باز برقرار شد سال 98  به خاطر خشک نشدن مزرعه ( قطع شدنهای متوالی )با زیادی اب پمپ گذاشتم که دزدیده شد سال 99 برای خلاصی از این وضعیت به قانون متوسل  شدم واز ابیار شاکی شدم دو نماینده چاه لیستی جدید تهیه کرده اینجانب را صاحب حق ندانسته و کسی که 5 سال نمی شود زمین خریده مشارکت در  لیست برق رسانی شد چندین بار کتبا خواستم از اداره ابیاری در مورد حفر چاه و برقدار کردن ان استعلام شود که انجام نشد از بخت بد من 500هزار من ریختم کارشناس گرفته شد که هم روستایی انها و شوهر خواهر  کارشناس برادر نماینده چاه در امد و استعلام که نگرفت تمام تلاشش هم معطوف تبریه طرف شد علی رغم پرداخت 100هزار برای 97 و پرداخت 80هز انسان و زمین...

خشکسالی میشود کمی ته دل خوشحال  میشوم شاید مزارعمان برق دار شود که تا به حال عملی نشده و ما  مانده به امید ناجی.    . به کشورهای عربی گفتیم سایه یمان شما را له می کند انجوری شد حالا این صیانت هم ما را صاحب اینترنت رایگان خواهد کرد 

انسان و زمین...